De laatste twee maanden waren enorm frustrerend. Elke vergadering was het stressen puur door mijn rotte internetverbinding. Ik heb twee zussen die beide onderwijs krijgen online, ook mijn ouders hebben voortdurend het WIFI-netwerk nodig, als je dan nog eens een videoconference houdt loopt het helemaal verkeerd. Uit miserie hield ik ze op mijn GSM via 4G. Ik mag van geluk spreken dat wij überhaupt internet hebben thuis en elk over een eigen laptop beschikken.
Digitalisering
Veel kinderen verkeren niet in de luxueuze situatie om te klagen over hun internetverbinding. Veel kinderen/jongeren beschikken niet over een computer en als ze die dan al hebben gekregen, beschikken zij, noch hun ouders vaak niet over de vaardigheden om ermee te werken. Ook mogen ze dan nog van geluk spreken dat ze op de één of andere manier internetverbinding kunnen verkrijgen.
Is de digitalisering van het onderwijs een stap vooruit of een enorme valkuil? Zorgt de digitalisering voor meer stress door constante gevoel van beschikbaar zijn? Hoe ging men vroeger om met periodes zoals deze in tijden waar er nog geen sprake was van telecommunicatie?
Onderwijs tijdens de tweede wereldoorlog
Zoals onze scholen deden werd er ook eind de jaren 30 voorzorgmaatregelen genomen voor de Tweede wereldoorlog, niet onder de vorm van maskers en desinfecterende handgel maar wel onder de vorm van gasmaskers, brandlakens en zandzakjes. De dag van de inval door de Duitse bezetters kregen sommige zelf nog les in de voormiddag. Na de capitulatie begonnen scholen terug vol te lopen en probeerden zij ook de lessen de hervatten. Niet iedereen was welkom weliswaar, joodse kinderen bleven beter thuis en jongens tussen de 16-25 jaar werden gestuurd naar Frankrijk om te voorkomen dat ze in de handen vielen van de Duitsers. De scholen toonden hun creatiefste kant en stelden nieuwe dagindelingen op (slechts enkele uren les), maakten van slaaphalen en lerarenkamers klassen door vernieling, ….
Het onderwijs verliep tijdens de oorlog zo normaal mogelijk.
Tijdens de bevrijding sloten de scholen omwille van de bombardementen. In deze periode probeerden de onderwijsinstanties les te geven door middel van afstandsonderwijs maar in plaats van alles online, werd gebruik gemaakt van correspondentie.
Was het niet beter geweest om onderwijs aan te bieden via post? Via koeriers? Hoeveel pakjes worden er vandaag niet bezorgd? Schoolboeken kan toch op exact dezelfde manier? Kunnen leerkrachten ouders/studenten niet opbellen via de telefoon? En houden we genoeg rekening met de mensen buiten de radar?
Bronnen:
https://radio1.be/programma/de-ochtend/radioitem/hoe-verliep-het-middelbaar-onderwijs-tijdens-de-tweede-wereldoorlog/19102
Dag Joyca!
BeantwoordenVerwijderenIk denk inderdaad dat digitalisering zowel voordelen als nadelen heeft! Ook denk ik dat we er nog een stapje verder in zullen gaan als je hoort dat er volgend schooljaar opnieuw een lockdown zal plaatsvinden. Ik vraag me af of de mens wel nog sociaal contact nodig zal hebben in de toekomst?
Groetjes,
Sven
Dag Joyca,
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je hierover schrijft, ik vind het boeiend om te lezen! We mogen inderdaad blij zijn dat we beschikken over een computer/internet in deze periode, alleen jammer dat in deze moderne tijd van digitalisering nog velen geen toegang hebben tot deze zaken. Vele studenten geven aan het mentaal moeilijk te hebben in deze periode. Bevorderd de digitalisering het verminderde welzijn van de studenten?
Groetjes, Bo!