Hoe je het ook draait of keert, elke crisis heeft zijn
voordelen. Neem nu de milieugevolgen van de wereldwijde lock-down door het
coronavirus. Volgens de VRT hangt er in sommige grootsteden zestig procent
minder fijnstof in de lucht, de wateren in Venetië kleuren blauw en watervogels
broeden er onverstoord hun eieren. Dat het coronavirus moeder aarde een
adempauze geeft, valt dus niet te loochenen, eveneens dat dit verhaal zich in
de geschiedenis verscheidene keren herhaalt.
A bright side
Als Wernher van Braun zijn eigen capaciteiten niet had kunnen uitbreiden door zich uit te leven in zijn Nazi-speelkwartier, was Apollo 11 niet op de maan geland in de zomer van ’69. En als de ramp van Walfergem nooit had plaatsgevonden was in 1967 de alcoholtest niet ingevoerd.
De Dutroux-affaire
Zelf de Dutroux-affaire (hoe onbegrijpelijk het ook mag klinken) had zijn positieve gevolgen. Even terug in de geschiedenis: de jaren 1960-1980 stonden bekend als een woelige sociaaleconomische en politieke periode. Deze periode telde maar liefst 15 regeringen. Het Belgische politienetwerk bestond uit de Rijkswacht, de gemeentepolitie en de gerechtelijke politie (ook het leger, bestuur van de criminele informatie en de openbare veiligheid maar deze zijn nu even minder relevant). Door de gestage uitbreiding en verzelfstandiging van de Rijkswacht na de tweede wereldoorlog, terwijl de andere politiemachten weinig ontwikkeling kenden, groeide het al aanwezige onevenwicht tussen deze politie-instanties.
De jaren ’60 hielden vooral veel discussies in rond de transformatie van de rijkswacht en mislukte pogingen om de gemeentepolitie en de gerechtelijke politie te hervormen. In de jaren ’70 werd het politieprobleem erkend op de politieke agenda maar concrete oplossingen kwamen er niet. De eerste helft van de jaren ’80 kende wel een aantal hervormingsvoorstellen maar het is pas vanaf 1985 dat ze wel moesten in actie schieten. 1985 was een rampjaar: Heizeldrama, aanslagen CCC, Bende Van Nijvel. De publieke discussies over de organisatie van het politiewezen scherpten enorm aan. Het politielandschap was een chaos.
En daar kwamen ze dan, het Octopusakkoord, Bende Commissie l, Pinksterplan l, Pinksterplan ll en uiteindelijk Commissie-Dutroux. Deze laatste commissie deed onderzoek naar hoe men de Dutroux-zaak had behandeld. De resultaten waren teleurstellend. De drie politiediensten beschikten over zeer relevante info over Dutroux maar door afscherming van eigen onderzoek en rivaliteit was van samenwerking geen sprake. De aanbeveling van Commissie-Dutroux was duidelijk, een geïntegreerde politiezorg op 2 niveaus (federaal en lokaal). Natuurlijk volgende er een heleboel politieke discussies maar de ‘boswandeling’ van Dutroux in april 1998 vormde het kantelmoment. En zo kwam ze er, de meest grondige hervorming van het politiewezen, de Wet van 7 december 1998 tot organisatie van een geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus.
En zoals papa altijd zegt: we moeten eerst eens goed met ons hoofd tegen de lamp lopen voor we slimmer gaan handelen.
*muziektip: er werd ook veel goede muziek geschreven naar aanleiding van ernstige gebeurtenissen, dit liedje herinnert de dood op JFK)
(Bronnen: mijn samenvatting PGO (criminologie UGent))
A bright side
Als Wernher van Braun zijn eigen capaciteiten niet had kunnen uitbreiden door zich uit te leven in zijn Nazi-speelkwartier, was Apollo 11 niet op de maan geland in de zomer van ’69. En als de ramp van Walfergem nooit had plaatsgevonden was in 1967 de alcoholtest niet ingevoerd.
De Dutroux-affaire
Zelf de Dutroux-affaire (hoe onbegrijpelijk het ook mag klinken) had zijn positieve gevolgen. Even terug in de geschiedenis: de jaren 1960-1980 stonden bekend als een woelige sociaaleconomische en politieke periode. Deze periode telde maar liefst 15 regeringen. Het Belgische politienetwerk bestond uit de Rijkswacht, de gemeentepolitie en de gerechtelijke politie (ook het leger, bestuur van de criminele informatie en de openbare veiligheid maar deze zijn nu even minder relevant). Door de gestage uitbreiding en verzelfstandiging van de Rijkswacht na de tweede wereldoorlog, terwijl de andere politiemachten weinig ontwikkeling kenden, groeide het al aanwezige onevenwicht tussen deze politie-instanties.
De jaren ’60 hielden vooral veel discussies in rond de transformatie van de rijkswacht en mislukte pogingen om de gemeentepolitie en de gerechtelijke politie te hervormen. In de jaren ’70 werd het politieprobleem erkend op de politieke agenda maar concrete oplossingen kwamen er niet. De eerste helft van de jaren ’80 kende wel een aantal hervormingsvoorstellen maar het is pas vanaf 1985 dat ze wel moesten in actie schieten. 1985 was een rampjaar: Heizeldrama, aanslagen CCC, Bende Van Nijvel. De publieke discussies over de organisatie van het politiewezen scherpten enorm aan. Het politielandschap was een chaos.
En daar kwamen ze dan, het Octopusakkoord, Bende Commissie l, Pinksterplan l, Pinksterplan ll en uiteindelijk Commissie-Dutroux. Deze laatste commissie deed onderzoek naar hoe men de Dutroux-zaak had behandeld. De resultaten waren teleurstellend. De drie politiediensten beschikten over zeer relevante info over Dutroux maar door afscherming van eigen onderzoek en rivaliteit was van samenwerking geen sprake. De aanbeveling van Commissie-Dutroux was duidelijk, een geïntegreerde politiezorg op 2 niveaus (federaal en lokaal). Natuurlijk volgende er een heleboel politieke discussies maar de ‘boswandeling’ van Dutroux in april 1998 vormde het kantelmoment. En zo kwam ze er, de meest grondige hervorming van het politiewezen, de Wet van 7 december 1998 tot organisatie van een geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus.
En zoals papa altijd zegt: we moeten eerst eens goed met ons hoofd tegen de lamp lopen voor we slimmer gaan handelen.
*muziektip: er werd ook veel goede muziek geschreven naar aanleiding van ernstige gebeurtenissen, dit liedje herinnert de dood op JFK)
(Bronnen: mijn samenvatting PGO (criminologie UGent))
 |
"Dit is een apenland"
|
Dag Joyca,
BeantwoordenVerwijderenEen zeer interessante blog! Ik vind het ongelooflijk dat de politiediensten ten tijde van Marc Dutroux niet wilden samenwerken. Tenslotte was hij een van de grootste criminelen die ons land ooit heeft gekend. Deze blog was zeker leerrijk voor mij!